เด็กชายเดินเข้ามาที่ร้านค้าแห่งหนึ่งตรงไปที่เคาน์เตอร์
แล้วก็หยอดเหรียญโทรศัพท์สาธารณะที่วางอยู่มุมเคาน์เตอร์นั้น
โดยมีเจ้าของร้านยืนอยู่ใกล้ๆ
เด็กชายพูด “คุณผู้หญิงครับคุณผู้หญิงอยากได้คนไปตัดหญ้าที่บ้านไหมครับ”
เสียงหญิงจากปลายสาย “ไม่เป็นไร ฉันมีคนมาตัดหญ้าบ้านฉันเรียบร้อยแล้ว”
“แต่ผมจะตัดหญ้าให้คุณผู้หญิงในราคาพิเศษคือครึ่งราคานะครับ” เด็กชายกล่าว
เสียงผู้หญิงจากปลายสาย “ไม่ดีกว่านะ ฉันพอใจกับคนที่ตัดหญ้าให้ฉันในวันนี้มาก”
เด็กชายยังไม่ละความพยายาม “ให้ผมไปตัดหญ้าผมจะแถมเช็ดพื้นแล้วกวาดบ้านให้ผู้หญิงอีกก็ได้นะครับ”เด็กผู้ชายกล่าว
“ไม่เป็นไรหรอก ขอบใจมากนะจ๊ะ” เสียงผู้หญิงจากปลายสายตอบอย่างนุ่มนวล
เด็กผู้ชายคนนั้นวางสายแล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข
ชายเจ้าของร้านที่ยืนอยู่ใกล้ๆแล้วได้ยินเสียงสนทนานั้นทั้งหมด
เดินมาหาเด็กชายผู้นั้นพร้อมกับกล่าวว่า “หนูน้อยฉันชอบในความพยายามของเธอ
ฉันชอบในมุมมองความคิดของเธอ ฉันจะให้งานเธอทำเอาไหม?”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ขอบคุณมากครับ” เด็กชายกล่าว
“แต่เธออยากจะได้งานทำไม่ใช่หรอ?” เจ้าของร้านทำหน้าสงสัย
“ไม่ใช่หรอกครับผมเพียงแค่อยากรู้ความพึงพอใจจากลูกค้าที่ผมพึ่งไปทำงานมา
ผมคือคนที่เพิ่งไปตัดหญ้าให้บ้านของผู้หญิงที่อยู่ในสายเมื่อสักครู่นี้เองครับ“
สิ่งนี้เองครับที่เราเรียกว่า Self Appraisal หรือการประเมินตัวเอง
จากสิ่งที่ลงมือทำบางสิ่งที่กำลังคิด
ใช้เวลาสักนิด หยุดคิดและฟัง…
เสียงเล็กๆจากคนรอบข้าง นำมาประเมินตัวเอง
มันอาจไม่ทำให้คุณเก่งกว่าใครๆ
แต่มันจะทำให้คุณไปไกลกว่า คุณคนเดิมเมื่อวันวาน
อย่างแน่นอน
ขอบคุณรูปสวยๆจาก Pixabay : Story by Rishika Jain วาดภาพประกอบโดย กัปตันหมี
กัปตันหมี 