วันธรรมดา กับ ความเคยชิน

เช้าวันหนึ่งในเดือนมกราคม

วันที่หนาวเหน็บในสถานีรถไฟใต้ดินของกรุงวอชิงตันดีซี ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ในสถานีรถไฟ

ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็เริ่มที่จะเล่นไวโอลินของเขา

ในช่วงระยะเวลาประมาณ 45 นาทีที่เขาเล่นไวโอลินอยู่

มีคนประมาณพันกว่าคนที่เดินผ่านและใช้บริการของรถไฟใต้ดินอย่างเร่งรีบเพื่อจะไปทำงาน

3 นาทีหลังจากที่เขาเริ่มเล่นไวโอลิน

ชายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินผ่านแล้วหยุดมองเขาสักครู่ก่อนที่จะรีบเร่งเดินต่อเพื่อจะไปทำงานให้ทัน

1 นาทีหลังจากนั้น หญิงวัยกลางคน คนหนึ่งโยนเหรียญหนึ่งดอลลาร์ให้กับเขา โดยไม่มีเวลาแม้จะหยุดฟังเธอยังคงรีบเร่งเดินต่อไป

หลังจากนั้นสัก 2 ถึง3 นาที ชายคนหนึ่งมายืนพิงกำแพงฟังเขาเล่นไวโอลิน แต่ไม่นานนักเขาก็เหลือบชำเลืองมองนาฬิกาที่ข้อมือพร้อมตัดสินใจเดินออกไป แน่นอนที่สุดเขาคงกังวลใจว่าเขาจะไปทำงานไม่ทัน

แต่คนที่สนใจการเล่นไวโอลินของเขามากที่สุดกลับเป็นเด็กน้อยอายุเพียง 3 ขวบที่ดึงแขนแม่มาหยุดฟังการเล่นไวโอลินเขาอย่างตั้งใจแต่ไม่นานนักแม่ของเด็กน้อยก็ลากและดึงมือเด็กออกไปด้วยความรีบเร่งเหมือนกับแม่แม่ของเด็กคนอื่นๆที่สนใจอยากจะหยุดฟังการเล่นไวโอลินของเขา

ตลอด 45 นาที..

มีคนเพียง 6 คนที่หยุดฟังเพียงชั่วครู่แล้วก็รีบเดินจากไป

มี 20 คนที่ให้เงินกับเขาโดยที่ไม่แม้แต่หยุดฟัง

เขาได้รับเงินรวมทั้งสิ้น 32 ดอลลาร์ โดยไม่มีใครสนใจในตัวเขาไม่มีแม้เสียงปรบมือ

และไม่มีใครรู้เลยว่าเขาคือนักไวโอลินระดับโลก

ที่ชื่อว่า Joshua Bell

นักไวโอลินที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นนักไวโอลินดีที่สุดคนหนึ่งของโลก ซึ่งพึ่งบรรเลงบทเพลงที่ถือว่าดีที่สุดที่เคยเขียนมาบนโลกใบนี้ กับเครื่องดนตรีของเขาซึ่งเป็นไวโอลินที่มีราคากว่า 3.5 ล้านเหรียญสหรัฐ

2 วันก่อนหน้านี้เขาเพิ่งจบการแสดงคอนเสิร์ต

ที่บัตรทุกใบขายหมดเกลี้ยงด้วยราคาบัตรเฉลี่ยอยู่ที่ 100 ดอลลาร์สหรัฐหรือเกือบ 4000 บาท

นี่คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง

เหตุการณ์นี้ถูกจัดขึ้นโดยหนังสือพิมพ์วอชิงตันโพสต์

ได้ทำการทดลองทางสังคมชิ้นหนึ่งเกี่ยวกับการรับรู้หรือที่เรียกว่า perception ของคน

การทดลองครั้งนี้ทำให้เราได้เห็น และเรียนรู้อะไรบางอย่าง….

ในชีวิตประจำวันในวันที่เรารีบเร่ง

เราได้รับรู้และสัมผัสและชื่นชม ความสวยงามที่อยู่รอบตัวเราหรือเปล่า

เราได้คุณค่าความคิดหรือเห็นความเป็นอัจฉริยะของใครบางคนที่ไม่เคยอยู่ในสายตาของเราเลยหรือไม่

โดยเฉพาะกับคนที่อยู่ใกล้ตัวเราที่สุด

ถ้าการเล่นไวโอลินบทเพลงที่ยอดเยี่ยมที่สุด จากนักดนตรีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก เรายังพลาดโอกาสที่จะชื่นชมสิ่งนั้นไป

แล้วในชีวิตของเราหละเราพลาดที่จะมองเห็นและชื่นชมบางอย่าง ที่อยู่รอบตัวเราหรือเปล่า

ยังไม่สายเกินไปที่จะฟังเสียงเล็กๆและมองรอบๆตัว

ที่เคยมองข้าม ด้วยคุณค่าและความชื่นชมนะครับ


#เรื่องราวดีๆอาจเปลี่ยนชีวิตคุณ