เจ้าลาน้อยเคราะห์ร้ายตกลงไปในบ่อน้ำเก่า
หมดความหวังที่มันจะขึ้นมาจากบ่อน้ำนั้น
มันกำลังจะตาย…
ทันใดนั้นชาวนาผ่านมาพบเข้า
เขาไปเรียกเพื่อนบ้านกลับมาที่บ่อน้ำพร้อมกับจอบและเสียม
ชาวนาและเพื่อนช่วยกันขุดดินและโยนลงไปในบ่อน้ำ
เพราะคิดว่าอย่างไรเสียมันคงต้องตาย ถ้าไม่อยากให้มันทรมาณ
ก็คงต้องฆ่ามันซะ
เจ้าลาเห็นเช่นนั้นก็ร้องไห้และคิดว่า
“นี่พวกเขากำลังจะฟังฉันทั้งเป็น พวกเขาคงเห็นฉันไม่มีค่า
และไม่ปรารถนาจะช่วยฉันอีกต่อไป”
เจ้าลาน้อยคิดในใจ
ทุกครั้งที่ดินถูกโยนใส่ตัวมันมันจะสะบัดดินอย่างสุดแรง
ไม่ยอมให้ดินฝังร่าง
และใช้แรงอย่างเต็มที่พยายามตะเกียกตะกายเอาชีวิตรอด
ท้ายที่สุดไม่น่าเชื่อ เมื่อดินถูกโยนลงมาในบ่อน้ำจนเกือบเต็ม
เจ้าลาก็ใช้ดินนั้นเป็นประโยชน์เพราะบ่อน้ำนั้นตื้นลง
จนเป็นฐานที่มันตะเกียดตะกายขึ้นมาจากปากบ่อได้
มันดีใจอย่างที่สุดเหมือนได้ชีวิตใหม่กลับคืนมา
________________________________________________________________
ชีวิตเราก็เช่นกันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะโดนสาดโคลน
ใส่ร้ายเหมือนดินอันสกปรก
จงตัดมันทิ้งและปัดมันออกไป
ใช้มันเป็นดั่งฐานที่จะทำให้คุณก้าวสูงขึ้น
อย่ายอมแพ้…และให้ตัวเองจมอยู่กับสิ่งเลวร้ายเหล่านั้น
#เรื่องราวดีๆอาจเปลี่ยนชีวิตคุณ
กัปตันหมี 