ถ้าไม่กล้าที่จะฝัน คงมาไม่ถึงซึ่งวันนี้
วันนี้วันเด็กแห่งชาติครับ
วันที่ผมยังจำได้ดี
วันที่พ่ออุ้มขึ้นไปบนเครื่องบิน
วันที่ความฝันมันเจิดจ้า
ถ้าไม่กล้าที่จะฝันในวันนั้น
ผมไม่รู้เหมือนกันว่าวันนี้ผมจะอยู่ตรงไหน?
จากเด็กต่างจังหวัด ที่มีโอกาสย้ายมาอยู่กรุงเทพฯ
ผมพกความฝันติดตัวมาด้วยครับ
เหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก
ผมได้ย้ายมาอยู่ที่ดอนเมือง …ที่ที่ใกล้ความฝันของผมมาก
ผมมีความสุขกับการนั่งฟังเสียงเครื่องบิน
เกาะกระจกดูเจ้านกยักษ์ พยายามเอาตัวเข้าใกล้มันให้มากที่สุด
ผมไม่เคยดูถูกตัวเอง
ผมไม่เคยคิดว่าเป็นไปไม่ได้
ขอบคุณวันเด็กปีนั้น ที่ทำให้ผมกล้าฝันจนมาถึงวันนี้
“ไม่มีใครบังคับให้คุณล้มเหลวได้ ถ้าคุณไม่ยอม”
วันนี้วันเด็ก วันที่เปลวเทียนของความฝันนับหมื่นนับแสนดวงถูกจุดขึ้น
ลองทำตัวและคิดแบบเด็กอีกครั้งสิครับ
ย้อนไป…. จำได้ไหม?
เราไม่เคยมีคำว่า”ข้อจำกัด”ในวัยเยาว์
เราคิดเราฝัน เรามีความสุขอย่างไร้ขีดจำกัด
วันเด็กปีนี้ลองย้อนเอาความฝันที่ถูกทิ้งขว้าง หยิบมาล้างและปัดฝุ่น
ไม่แน่นะครับคุณอาจพบว่า
“วันเด็กปีนี้อาจเปลี่ยนชีวิตคุณ”
กัปตันหมี 