“ความฝันต้องเติบโต
ความสุขต้องพอเพียง”
ย้อนเวลากลับไป 20 ปี
เครื่องบินลำแรกที่บินขึ้นคือ Cessna 150
เครื่องบินใบพัดเดียวขนาดเล็ก
ที่โรงเรียนการบินบ่อฝ้าย หัวหิน
บินไปได้สักพัก
ครูวุฒิชัยหรือครูโบ้ ครูการบินคนแรกของผม
บอกว่าเราจะไปฝึกบินเครื่องบิน Seminole
เครื่องบิน 2 เครื่องยนต์กัน
เย็นวันนั้นเดินเข้าไปที่โรงเก็บเครื่องบิน
จำได้ว่ามองไปที่เครื่องบิน Seminole
ลำนั้นคิดในใจว่าทำไมเป็นเครื่องบินที่ดูใหญ่มากขนาดนี้
จนเมื่อเป็นนักบินที่การบินไทย
ได้บินแบบเครื่องบิน ATR 72
รู้สึกภาคภูมิใจมากที่เราได้บินเครื่องบินลำใหญ่ขนาดบรรจุผู้โดยสารได้ถึง 70 กว่าคน
ความฝันยังไม่หยุดอยู่แค่นั้น
ผมเฝ้ามองเครื่องบิน Boeing 737
ฝันว่าสักวันหนึ่งเราจะบังคับเจ้านกยักษ์ลำนั้นให้ได้
แต่ข่าวดีที่ทำให้ผม ตื่นเต้นที่สุดคือบริษัทการบินไทย
ให้ไปบินกับเครื่องบินขนาดใหญ่ที่ผมไม่คิดฝันว่าจะได้บินในวันนั้นคือ Boeing 777 พิกัดความจุผู้โดยสาร 300 กว่าคนมันคือฝันที่เป็นจริงแล้วครับ
“ฝันให้ไกลและต้องพยายามไปให้ถึงครับ”
ฝันให้ไกลถึงดวงดาว เพราะหากแม้คุณผิดหวัง
อย่างน้อยคุณก็อาจยังอยู่ท่ามกลางหมู่ดาว
แต่ถ้าฝันแค่ไปถึงยอดเขา
ถึงแม้เราสำเร็จ เราก็ยังอยู่ห่างไกลจากดวงดาวมากมายนัก
สำคัญคือ…ระหว่างทางเดินทางไปหาความฝัน
อย่าลืมมีความสุขกับปัจจุบันพร้อมคำว่า
“พอเพียง”นะครับ
“พอเพียง ไม่ได้หมายถึงให้หยุดเดิน
แต่ให้หยุดเติมความสุขในทุกวันของชีวิต”
อย่ารอความสุขที่ปลายทางของความฝัน
จงมีความสุขในทุกๆวันของชีวิตนะครับ
#ขอบคุณภาพประกอบ :
Photographer : Rachapon
ภาพเครื่องบิน ATR 72 : ความจุผู้โดยสาร 70 คน
เครื่องบินBoeing 777-200 ความจุผู้โดยสาร 309 คน