ถ้าคนรุ่นผมเราจะมีความทรงจำที่ดีมากๆ
กับ “สมุด Friendship สมุดแห่งมิตรภาพ”ที่เราให้เพื่อนเขียนก่อนจบการศึกษา 😀
เด็กในยุคปัจจุบันนี้อาจจะไม่รู้จักกันแล้ว
เพราะมันถูกแทนที่ด้วย Facebook ไปเรียบร้อย
เมื่อวานระหว่างเดินทางมาที่สนามบินคันไซโอซาก้า
พี่หัวหน้าพนักงานต้อนรับนำสมุดเล่มหนามากเล่มนึงมาวางให้ผม
มันคือสมุดบันทึกการเดินทางของ”คุณหมู”
ผู้โดยสารของเรา
ผมเคยเขียนสมุดบันทึกการเดินทางให้กับผู้โดยสารหลายๆคนแต่ไม่เคยเห็นสมุดเล่มไหนจะมีความหนาและขนาดใหญ่โตมโหฬารแบบนี้
เทียบเคียงกันแล้วมีขนาดหนากว่าคู่มือการบิน
บนเครื่องซะอีก ^^
เมื่อหยิบมาพลิกดูพบว่าภายในสมุดเล่มนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกดีๆและมิตรภาพ ที่คุณหมูได้รับในทุกการเดินทาง ลายมือที่ถูกเขียนจากกัปตันนักบินและลูกเรือ
ส่งต่อมิตรไมตรีมายังเจ้าของสมุดเล่มนี้
จนแทบจะครบทุกหน้าแล้วครับ
ผมอ่านแล้วรู้สึกตื้นตันแทนคุณหมูจริงๆครับ
ผมรู้สึกทันทีว่าสมุดเล่มนี้ไม่ใช่เพียงสมุดบันทึกการเดินทางแต่มันคือ “สมุด Friendship”
สมุดแห่งมิตรภาพและความปรารถนาดี
ผมเชื่อว่านี่คือสมุดที่คุณหมูอ่านแล้วจะมีความสุขที่สุด และผมเข้าใจเลยว่าสมุดเล่มนี้จะมีค่าสำหรับคุณหมูมากมายเพียงใด
เหมือนสมุด Friendship ที่หยิบมาอ่านทีไรได้กำลังใจกลับไปทุกที เพราะเป็นสมุดที่ทุกตัวอักษรเขียนให้”เพื่อเรา”… เพื่อเราคนเดียวเท่านั้น
ในทุกวันนี้…วันที่การใช้ชีวิตมันไม่ง่าย
เต็มไปด้วยปัญหาและอุปสรรค
หากต้องการกำลังใจ ลองหาสมุดดีๆสักเล่ม
โดยที่ไม่ต้องรอให้คนอื่นเขียนให้เราหรอกครับ
เขียนให้กำลังใจตัวเองหรืออาจเพียงแค่คุยกับตัวเอง
“วันนี้เหนื่อยไหม… สู้ๆนะพรุ่งนี้จะดีกว่า”
“ไม่เป็นไรน่า…แล้วมันจะผ่านไป”
“นายเก่งมากเลย”
“เธอนี่มันสุดยอด ฉันรักเธอจริงๆ”
สร้างสมุด Friendship ในใจ
เขียนให้หรือคุยกับเขาสิครับ
คนที่คุณรักที่สุดในโลกนี้นั่นคือ”ตัวคุณเอง”
สมุดเล่มไหนๆ ก็ไม่สำคัญ
ถ้าคุณทำทุกวันให้เป็นวันที่ดี
และมั่นขอบคุณตัวเองบ่อยๆ
เขารอกำลังใจจากคุณอยู่นะครับ
😀เรื่องราวของคุณหมู ได้รับการอนุญาตจากเจ้าตัวเรียบร้อยแล้วครับ😀
กัปตันหมี 