เมื่อเร็วๆนี้ได้รับข้อความจากแฟนเพจท่านหนึ่ง
นอกจากข้อความแล้วเขายังส่งรูปมาให้ผมด้วย
เป็นรูปทหารหนุ่มสังกัดกองทัพอากาศไทย
“เด็กหนุ่มคนนี้มีความฝันครับ”
มีความฝันเหมือนกับหนุ่มสาวหลายๆคน
ที่ต้องใช้ความอดทนเดินผ่านพ้นหนทางที่ยากลำบาก
ในช่วงเวลานี้
น้องชื่อชวิล ..เด็กหนุ่มที่พยายามค้นหาคำตอบให้กับตัวเอง
จนพบว่าวันหนึ่งเขาตื่นขึ้นมา
ชวิลค้นพบคำตอบและบอกกับตัวเองว่า
“เขาอยากเป็นนักบิน”
ชวิลบอกว่าแรงบันดาลใจของเขาส่วนหนึ่งเกิดจากการที่เขาฟังผมจัดพ็อดคาสท์ “กัปตันหมีมีเรื่องมาเล่า”
ด้วยวัย 23 ปี เวลาของเขาในการสอบนักบินเหลือไม่มากนัก
เขาจึงลุกขึ้นมาจัดเตรียมทุกอย่างเพื่อเริ่มเดิน บนเส้นทางของความฝัน..ทำงานเก็บเงินอ่านหนังสือเตรียมตัวสอบ
และอีกด่านคือหน้าที่ความรับผิดชอบที่ต้องผ่านไปให้ได้
คือการเป็นทหาร เนื่องจากชวิลไม่ได้จบ รด.
เขาไม่ลังเลที่จะตัดสินใจเดินเข้าสู่ค่ายทหารด้วยความสมัครใจ ด้วยวุฒิปริญญาตรีทำให้เขามีหน้าที่เป็นทหารกองประจำการ 6 เดือน
และแน่นอนเหล่าทหารที่เขาเลือกคือทหารอากาศ
มันพิสูจน์ความจริงอีกบทหนึ่งที่ว่า
“ความสุข อาจเป็นเพียงการได้ใช้ชีวิตอยู่ใกล้ๆกับสิ่งที่ใจรัก”
ชวิลเป็นคนที่เจอกับวิกฤตการระบาดของ covid-19 เหมือนกับทุกคนเช่นกัน ทำให้การปลดประจำการทหารเกณฑ์ผลัด 1/63 ของเขาล่าช้าออกไป พร้อมกับโอกาสที่สายการบินต่างๆจะเปิดรับสมัครนักบินใหม่ก็คงจะล่าช้าออกไปด้วย..ในภาวะการณ์เช่นนี้
แต่”ความฝันไม่มีวันหมดอายุครับ”
วันนี้ชวิลเปลี่ยนคำหน้าชื่อจากพลฯมาเป็นนายอีกครั้ง
เขาเพิ่งปลดประจำการเมื่อวันที่ 1 มีนาคมที่ผ่านมา
เขากลับมาสู่เส้นทางการเดินทางตามฝันอีกครั้ง
ใช่แล้วครับมันเหมือนกับหลายๆคนที่วันนี้เส้นทางอาจจะขรุขระไปบ้างอาจมีฝนตกพายุโหมกระหน่ำ
แต่ถ้าเป้าหมายยังชัดเจนและ..
ขอเพียงไม่ละสายตาจากเป้าหมาย
อุปสรรคทั้งหลายย่อมหลีกทางให้ อย่างแน่นอน
เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ
กัปตันหมี
: เรื่องราวและภาพได้รับอนุญาตจากคนต้นเรื่องเรียบร้อย