
ลองคิดภาพนะครับเราไปนั่งในร้านอาหารกำลังหิวเต็มที่มาเลย เมื่อมีพนักงานบริกรมารับออเดอร์
เราก็ตั้งใจสั่งอาหารที่เราชอบ หลังจากนั้นก็ถึงเวลารอคอยอาหารอันโอชะที่จะมาเสิร์ฟต่อหน้าเรา
ตั้งใจจะกินให้หายหิวแต่ภาพที่ปรากฏตรงหน้าคือเมนูอะไรก็ไม่รู้ที่เราไม่ได้สั่ง
อารมณ์ตอนนั้นจะเป็นยังไงครับ ผมเราว่าคงไม่ต่างกัน”โมโหหิว” ถูกไหมครับ
Continue reading “ภัตตาคารที่มีแต่ความผิดพลาดแต่ไม่เคยขาดรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ”